Waar je ook naartoe gaat, het zijn vooral mensen die iets in je achterlaten. Iemand kijkt en je kijkt terug. Ooit, in Londen, ving ik in een metrogang zo’n blik. Het was spitsuur, ik liep in een stroom van gejaagde mensen mee naar de uitgang. Een man, jong nog, begin twintig. Hij had naar iedereen kunnen kijken, maar hij keek naar mij en zei: “Please, help me”. Ik liep door, ik was daar voor mijn werk, ik was met iemand die meereisde, ik had duizend excuses. Het is precies 25 jaar geleden. Ik heb nog steeds spijt.
Fantaseren
Veel mensen doen je niets. Maar sommigen kun je bewaren. Het meisje op de schommel in Berlijn herinnert me aan een zonnige dag. Een vriend laat mij de stad zien, zijn vrouw wijst naar het blije meisje en op mijn camera. Die graffiti, zo karakteristiek voor Berlijn. De man bij de cartoons in Chania op Kreta, wachtend op toeristen. Bij gebrek aan belangstelling valt hij in slaap. Verdient hij genoeg of heeft hij geld in overvloed en kiest hij voor dit leven? De orthodoxe priester op de markt in dezelfde stad bekijkt een kanten kleedje. Een Bourgondiër zo te zien, die iets zoekt voor de verjaardag van een vrouw. In Griekenland mogen de priesters trouwen. Ik fantaseer graag een geheime liefde.
Praatje
Met de vrouw in Palermo heb ik het te doen, door hoe ze kijkt. Ze zit op de stoep in een achterafstraat, dat zegt iets. Tien meter verderop heb je een terras met fijne stoelen, Is ze Italiaans? Is ze uit een verre cultuur op Sicilië verdwaald?
De non in Verona lijkt een beter leven te hebben. Al intrigeert het mij dat ze Indonesisch leek, niet Italiaans. Hoe komt zo iemand in een besloten gemeenschap terecht? Wat is haar levensverhaal? De man met de ezel is het minst gecompliceerd. Een Griekse groenteboer op Lesbos. Elke dag douchen is onzin. En bij iedereen een praatje maken is een must.
Zorg dat er geen eind aan je vakantie komt. Maak foto’s en verhalen, bewaar ze in je journal en droom verder.
