Het is en blijft fascinerend dat ieder mens een handschrift heeft dat uniek is voor hem of haar. Het kan mooi, lelijk, leesbaar of onleesbaar zijn, maar feit is dat alleen al vanwege je eigen karakteristieke handschrift je dagboeken, je bullet-, reis-, art- of weekjournals strikt persoonlijk zijn.
Ik weet zeker dat als je een journal begint, je er iets moois van wilt maken. Anders tik je je lijstjes wel in op je telefoon, stuur je geen brieven maar mails en geen kaartje maar een app. Wie een journal begint, wil iets bewaren.
Je nieuwe S
Kun je je eigen handschrift na verloop van tijd niet ontcijferen? Probeer het eens met losse letters. Het duurt wat langer, maar je weet wel zeker dat je het terug kunt lezen. Probeer plezier te krijgen in het knutselen met letters.
Schrijf de S eens op een andere manier. Probeer een nieuwe E, of R, juist letters die je veel gebruikt, dan heb je meteen effect.
De Hoofdletter
Je kent ze wel, die Bijbels, oude romans of sprookjesboeken waarin de eerste letter een kunstwerkje is. Maak van je eerste letter op de pagina eens een klein experiment. Je hoeft het niet zelf te verzinnen. Google “Sierlijke hoofdletters” en je kunt los. Met een goede promarker overtref je jezelf. Je hebt ze met dunne, dikke of zachte punten, zodat je lijnen kunt verdikken.
Tot slot
Heb je de week of je lijst afgesloten? Je kunt volstaan met een punt. In oude boeken worden hoofdstukken afgesloten met een versiering. Je kunt het zo ingewikkeld maken als op de foto’s, maar natuurlijk kan een hartje voldoende zijn. Of die ene stempel die je daar speciaal voor gebruikt. Zodat als je je journal doorbladert, je altijd ziet waar iets begint of eindigt. Dat zorgt dan precies voor “orde scheppen en richting kiezen”. Woorden van Ryder Carrol, de ontwerper van het bulletjournal.
