Hoe begin ik (2) Het reisjournaal

Een brief aan jezelf

Een jaar of 20 geleden liep ik een winkel met woonaccessoires binnen. Wegens een totale uitverkoop waren de prijzen gehalveerd. Daar trof ik mijn notebook, gebonden in okergeel leer. Het zat in een katoenen zakje, waarop stond dat dit een reisjournaal was, als een schat die je ontdekt in antiquariaat in een Engels achterafstraatje. Waarin je tussen een elegant handschrift, fijne waterverftekeningen ontdekt. Er zat een boekje bij ter inspiratie. Daarin staat: “Wat is een journal anders dan een brief aan jezelf? Gevuld met verhalen en lijstjes en overdenkingen die alleen van jou zijn?”

Journaal in een zakje

Hoe vaak ik het ook bekeek, met dat fijne vakje achterin waar je tickets, papiertjes, een veertje of een foldertje in kon bewaren, het duurde tien jaar voor het met mij op reis ging naar Indonesië. Gedurende een maand noteerde ik mijn reis.

Ik schreef op wat ik zag onderweg. In een vreselijk handschrift, achterin een auto die over een ongeasfalteerde weg reed. Ik zag kooien met vechthanen, een jongen die een dode hond achter zich aansleepte. Een meisje dat met haar vinger in het zand schreef. Mensen die watermeloenen verkochten. Theeplukkers. Als ik dat nu lees, zie ik het voor me.

Dat vakje achterin
De wenkbrauwbuulbuul
Een foldertje, een foto

Ik liet mensen hun naam erin opschrijven.
Ik plakte tickets in en een tolpoortkaartje dat ik midden in een bos kreeg.
Ik knoeide koffie op de bladzijden.
Ik maakte een lelijk tekeningetje van een vogel en ontdekte thuis dat ik de wenkbrauwbuulbuul had gezien.
Ik probeerde vlinders te tekenen, wat mislukte.
Ik schreef Indonesische woorden op die ik las.
Ik raapte blaadjes op en droogde ze in mijn boek.
Ik zag heel arme mensen en schreef er mijn gedachten bij.
Ik at een lekkere salade en vroeg de kok om het recept. Hij schreef het in mijn reisjournaal.
Ik scheurde een stukje uit een krant.
Ik beschreef reclameborden.

Een stukje uit een krant
Tickets en papiertjes
Zelf een envelopje inplakken kan ook

TIP: zet overal een datum bij. Zelf heb ik zo’n stempeltje, simpel en handig.

Het is een lelijk boek geworden. Mijn handschrift soms haast onleesbaar en allesbehalve elegant. De tekeningen zijn slecht. Maar het is een lange, persoonlijke brief aan mezelf.

Wil je bulletjournal.nl graag steunen? Dat kan door via deze link naar bol.com te gaan als je daar iets wil kopen. Wij zijn een affiliate partner: dat betekent dat we van elke aankoop die via onze site gaat een paar procent marge krijgen. Jij betaalt niets extra, en wij zijn er heel blij mee!