Mijn zondagmiddagboekje
Dit boekje kocht ik in een boekhandel. In de tijd toen fotoalbums – die waarin je zelf je foto’s plakt – nog voorin de winkel stonden. Wat die fotoalbums betreft die ik daar kocht; ik ben er nog steeds blij mee. Dat soort is nergens meer te koop. Het kleine boekje lag daar ook, in een liggend formaat. Gladde, roomkleurige bladzijden met goud op snee, het paste in een stevige kartonnen hoes.
Het soort papier nodigde uit tot een tekenstijl. En ook hou ik ervan om elk boek een thema te geven, dus het draagt de titel ”Eilanden en kusten”
Het is nooit op reis geweest, het is een zondagmiddagboekje. Soms wekelijks, soms maandelijks, soms pas na een half jaar later, tekende ik naar aanleiding van mijn eigen foto’s, een pagina vol.
2000-2020
Een liggend formaat is fijn om te tekenen, je hand krijgt alle ruimte. Ik bedacht een losse tekenstijl die ik negen pagina’s heb volgehouden. Want ik ben een pietlut, ik ga altijd weer met een pennetje of een stiftje verder prutsen. Dus hoe klein die bladzijden ook zijn (10-15 centimeter), hoe snel ik ook wilde tekenen, het duurde twintig jaar voordat het vol was. Als ik er doorheen blader, passeren handenvol landschappen. Kusten en eilanden van Bretagne en Normandië. De Shetland-eilanden en Fair Isle. Lesbos en Kreta. Terschelling en Schiermonnikoog. Sicilië. Ik beleef wandelingen, momenten, ik denk aan de vuurtorens en de vogels.
Als je een foto maakt, bepaal jij het onderwerp en je compositie. Die foto teken ik zelden echt na, het is een impressie.
Het is duidelijk: ik werk in verschillende notebooks. Is het ene vol, dan heb ik meteen een volgende op het oog. Ben je al begonnen? Krijg je al enorme zin om te beginnen? Kijk naar je lege boekje, denk aan wat je ermee wil doen. Alleen tekenen? Tekenen en plakken? Stempelen? Het papier is allesbepalend. Soms drukt de inkt door, of stempels, soms weerhoudt de bindwijze je ervan om teveel in te plakken.
Als je ergens in zo’n achterafwinkeltje een mooi boekje tegenkomt en je kunt het jezelf permitteren, koop het. Bewaar het. En op een dag weet je wat je ermee wilt. Het wordt je tuin- en wildebloemen-boekje. Het wordt je zondagmiddagboekje.
Weet je hoe dat van mij eindigt? Met de toptien van eilanden die ik ooit nog zou willen, en vrijwel zeker nooit zal bezoeken. Blijf dromen!
Wil je bulletjournal.nl graag steunen? Dat kan door via deze link naar bol.com te gaan als je daar iets wil kopen. Wij zijn een affiliate partner: dat betekent dat we van elke aankoop die via onze site gaat een paar procent marge krijgen. Jij betaalt niets extra, en wij zijn er heel blij mee!
