Nieuw notebook
Toen kreeg ik van een vriendin die vaak in Frankrijk vertoeft, nog zo’n in linnen gebonden notebook. Omdat ik tijdens reizen naar Indonesië een journal in dezelfde kleur volschreef, lag het voor de hand om hierin in tekeningen te maken om de magische gordel van smaragd te verwerken en te bewaren in een persoonlijk boek. Voor de goede orde: drie maanden door Indonesië reizen is een totaal andere beleving dan een weekje Palermo of Parijs. Voor mij geldt dat ik de rest van mijn leven bezig ben om de Indische archipel opnieuw te beleven. Altijd zal ik heimwee hebben naar de rijstvelden, de palmbomen, de eindeloze wisseling van blauw en groen in de oceaan, de geurige markten en de mensen die zo gastvrij en ontspannen zijn. Herken je dat? Dat een land of een plek onder je huid kruipt en je er telkens aan terugdenkt?
Schrijven, tekenen, fotograferen
Of je nu schrijft, foto’s inplakt of tekent, probeer alle indrukken die je opdeed, weer te laten passeren. Het zijn niet alleen de mooie, ook de lege colaflessen die je in zee zag dobberen, de schurftige honden of het afval op de stranden maken deel uit van zo’n land. Soms komen geuren naar boven. Je loopt ergens op een markt, en je bent ineens tienduizend kilometer verderop. Zelf loop ik weer op het strand van het eiland Likuhang, als ik die grote kaurischelp even in mijn hand houd die op mijn bureau ligt. Toen ik dat vreugdedansje maakte en nog meer schelpen zocht en in korte tijd zo erg verbrandde dat ik die verdere reis alleen met een T-shirt aan de zee in ging om te zwemmen.
Herinneringen
Als je tijdens een reis aan de slag gaat, kun je snelle schetsen maken. Of de details opschrijven die je dan thuis wilt tekenen. Ik gebruik meestal mijn foto’s. Als ik fotografeer, zie ik de tekening al voor me. Dit boek is nog lang niet vol en het is al bijna vijf jaar geleden dat ik van mijn laatste reis terugkwam. Ik neem de tijd voor elke tekening. Hoe langer ik daarover doe, hoe meer ik in gedachten weer door Sulawesi, Lombok of Bali dwaal. Wat je niet op de tekening ziet, zijn al die bijkomende herinneringen. Maar ik zie ze wel, en jij ziet ze ook in je eigen schetsboeken of fotoboeken.
